هپاتیت ویروسی
عامل بیماری هپاتیت ویروسی، یک ویروس است و ابتدا میتواند مانند یک سرماخوردگی بروز کند. ولی بیماری مزمن هپاتیت «C» بر عکس سرماخوردگی معمولی به علت از کار افتادن کبد و مشکل بودن درمان میتواند حیات بیمار را تهدید کند.
بیشتر مبتلایان به هپاتیت از نوع C و B علایمی ندارند. برخی از بیماران، نشانههای معمولی عفونت ویروسی را نشان میدهند، مانند خستگی، دل درد، درد عضلانی و تهوع و بی اشتهایی، ولی در موارد پیشرفته علایم نارسایی کبدی بروز میکند که شامل تورم شکم، اندامها، یرقان و خونریزیهای گوارشی است.
راههای انتقال
این ویروس بیشتر از راه تماس با خون افراد آلوده منتقل میشود؛ همچنین این روشها میتواند سبب انتقال این ویروس شود:
ارتباط جنسی با افراد آلوده ، استفاده از سوزنهای آلوده که به عنوان سرنگ استفاده میشود، بویژه در افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی و همچنین سوراخ شدن بدن با هر وسیله تیز یا سوزن آلوده (خالکوبی غیر بهداشتی یا حجامت به روش آلوده)، استفاده از لوازم شخصی به صورت اشتراکی، دریافت فراوردههای خونی و پلاسمای آلوده که در ایران بیشتر در بیماران تالاسمی و هموفیلی دیده میشود.
آنها که بیشتر در خطرند
کسانی که در برابر آلودگی با ویروس هپاتیت هستند، عبارتند از:
-کارگزاران بهداشتی
- افرادی که از نظر جنسی بیبندوبارند.
-کسانیکه از مواد مخدر تزریقی استفاده میکنند.
- افرای که خالکوبی کردهاند.
- افرادی که خون یا فراوردههای خونی آلوده دریافت کردهاند.
- بیماران هموفیلی
- افرادی که در تماس نزدیک با شخص آلوده هستند (اعضای خانواده)، کسانی که با شخص آلوده تماس جنسی دارند و در یک سوم موارد، منشأ عفونت ناشناخته باقی میماند.
پیشگیری
برای پیشگیری از انتشار این ویروس، انجام این کارها الزامی به نظر میرسد:
زخم و بریدگیهای پوست را خودتان پانسمان کنید. برای پانسمان زخم از دستکش استریل استفاده شود . در صورتی که به این بیماری مبتلا هستید، خون، پلاسما و اعضای بدن و بافت اهدا نکنید .از ریشتراش، مسواک و لوازم آرایشی یا لوازم شخصی دیگران به طور مشترک استفاده نکنید.به یاد داشته باشید بجز واکسن نوع B این بیماری، این بیماری واکسن و درمان کامل ندارد.
پاسخ به دو پرسش مهم
1) آیا میتوانم سایرین را آلوده کنم؟
بیشتر افراد مبتلا به هپاتیت میتوانند دیگران را آلوده کنند. هپاتیت B و C به صورت معمول از راه تماس با خون یا فراوردههای خونی آلوده یا سوزن یا چیزهای تیز دیگر مانند تیغ و ماشین ریشتراشی، از فردی به فرد دیگر منتقل میشود.
هپاتیت B با استفاده مشترک از مسواک یا سوهان ناخن نیز میتواند منتقل شود. واکسن برای کمک به حفاظت افراد در برابر هپاتیت B در دسترس است. پزشکان ممکن است توصیه کنند همه افراد خانواده شما واکسینه شوند. هپاتیت C بندرت از راه تماس جنسی، از مادر به نوزاد یا سایر افراد خانواده انتشار مییابد و در این مورد واکسنی وجود ندارد.
2) آیا هپاتیت بر روند زندگی من تأثیردارد؟
باید به خاطر داشته باشید تنها شما گرفتار این بیماری نیستید. بیش از 4 میلیون نفر در ایالات متحده با یکی از انواع هپاتیتهای ویروسی آلوده هستند. در کشور ما 5/2 میلیون نفر به هپاتیت آلوده هستند و بیشتر این افراد از مشکل خود آگاه نیستند.
اگر شما در حال درمان با «انترفرونالفا» هستید، میتوانید کار کنید و سفرهم بروید. فقط همیشه دارو را به همراه داشته باشید. نگرش شما نسبت به بیماری و چگونگی پذیرش آن وضعیت شما را تعیین میکند. هر چه دید مثبتتری داشته باشید وضعیت عمومی شما بهتر خواهد بود. فقط به خاطر بسپارید صبوری و پایداری در درمان به شما کمک میکند، حداکثر بهره را از «اینترفرونالفا» ببرید.
قابل توجه خانمها
بیماریهای خونی در آرایشگاهها از راه خراشهای پوستی از فرد بیمار به فرد سالم انتقال مییابد و مهم ترین این بیماریها ایدز و هپاتیت است.
«انتقال ویروس ایدز و هپاتیت از راه بریدگیهای جزیی هنگام آرایش مو و ناخنها انجام میشود و چنانچه تیغ، سوهان، وسایل مانیکور و پدیکور، قیچی به این ویروسها آلوده باشند و ویروسها از یک خراش پوستی به بدن فرد وارد شود، ایدز و هپاتیت جان فرد را تهدید میکند.»
پیشگیری از بیماریهای خطرناک کار سختی نیست، زیرا با همراه داشتن وسایل شخصی مانند قیچی، حوله، شانه، سوهان و تیغ میتوان جلوی انتقال ایدز و هپاتیت را گرفت و برای انجام مانیکور و پدیکور نیز باید به سالنهایی بروید که از ضدعفونی شدن وسایل شان مطمئن و آگاه باشید، زیرا بجز ویروس ایدز و هپاتیت، قارچهای پوستی هم با این وسایل منتقل میشوند.
هشدار های بهداشتی
رفتارهای پرخطر جنسی هم اکنون مهمترین راه انتقال هپاتیت B در کشور است و بیش از 15 درصد افرادی که رفتارهای پرخطر جنسی داشتهاند به این بیماری مبتلا شدهاند.
برای کاهش احتمال انتقال هپاتیت B از راه رفتارهای پرخطر جنسی لازم است به جوانان آموزش داده و آگاهی و دانش آنان افزایش داده شود؛ همچنین واکسیناسیون گروههای پرخطر مانند مبتلایان به دیابت، تالاسمی، هموفیلی، معتادان تزریقی و شاغلان در حرفههای پزشکی از دیگر راههای کاهش احتمال انتقال این بیماری است.